88 lat temu umarł człowiek, którego praca była inspiracją dla takich arcydzieł kinematografii jak Planeta Małp, W podziemiach planety małp, Geneza planety małp i Wojna o planetę małp.
Być może racje będą miały osoby, które stwierdzą, że dla umysłowej higieny byłoby lepiej, gdyby te filmy nie powstały, ale artystyczna wizja planety opanowanej przez małpy stała się faktem podobnie jak data 20 marca 1932 roku, kiedy to w Ałma Acie wylew krwi do mózgu przerwał linię życia Ilji Iwanowicza Iwanowa, 60 letniego profesora Kazachstańskiego Instytutu Weterynarii i Hodowli Zwierząt. To właśnie jemu fanklub filmowych małpoludów powinien podziękować. Ten swego czasu znany rosyjski biolog był pionierem sztucznego zapładniania zwierząt i jednym z pierwszych naukowców próbujących powołać do życia hybrydę człowieka. W latach 20-tych XX wieku wspierany przez paryski Instytut Pasteura i sowiecką Akademię Nauk prowadził we Francuskiej Afryce Zachodniej zaawansowane badania nad krzyżówką małpy i człowieka. Zapładniał szympansice ludzkim nasieniem oraz intensywnie poszukiwał kobiet zgwałconych przez małpy, a także takich, które zechciałyby zostać matką małpoluda. Po serii niepowodzeń w 1927 roku budzący coraz większe kontrowersje naukowiec musiał wrócić do ZSRR. W Suchumi założył Instytut Patologii i Terapii Doświadczalnej gdzie kontynuował prace nad wyhodowaniem “nowego człowieka”. W tym samym czasie rozpoczął także współpracę z Władimirem Rozanowem, lekarzem Stalina, chirurgiem, który jako pierwszy w ZSRR zastosował metodę Woronowa dającą nadzieję na "wieczną młodość". Owa metoda polegała na przeszczepie jąder małpy do jąder mężczyzny. Siergiej Woronow aka Serge Voronoff swoją koncepcję odmładzania ludzkiego organizmu opisał w wydanej w 1920 roku w Nowym Jorku książce “Life; a study of the means of restorin vital energy and proloning life”.
Być może racje będą miały osoby, które stwierdzą, że dla umysłowej higieny byłoby lepiej, gdyby te filmy nie powstały, ale artystyczna wizja planety opanowanej przez małpy stała się faktem podobnie jak data 20 marca 1932 roku, kiedy to w Ałma Acie wylew krwi do mózgu przerwał linię życia Ilji Iwanowicza Iwanowa, 60 letniego profesora Kazachstańskiego Instytutu Weterynarii i Hodowli Zwierząt. To właśnie jemu fanklub filmowych małpoludów powinien podziękować. Ten swego czasu znany rosyjski biolog był pionierem sztucznego zapładniania zwierząt i jednym z pierwszych naukowców próbujących powołać do życia hybrydę człowieka. W latach 20-tych XX wieku wspierany przez paryski Instytut Pasteura i sowiecką Akademię Nauk prowadził we Francuskiej Afryce Zachodniej zaawansowane badania nad krzyżówką małpy i człowieka. Zapładniał szympansice ludzkim nasieniem oraz intensywnie poszukiwał kobiet zgwałconych przez małpy, a także takich, które zechciałyby zostać matką małpoluda. Po serii niepowodzeń w 1927 roku budzący coraz większe kontrowersje naukowiec musiał wrócić do ZSRR. W Suchumi założył Instytut Patologii i Terapii Doświadczalnej gdzie kontynuował prace nad wyhodowaniem “nowego człowieka”. W tym samym czasie rozpoczął także współpracę z Władimirem Rozanowem, lekarzem Stalina, chirurgiem, który jako pierwszy w ZSRR zastosował metodę Woronowa dającą nadzieję na "wieczną młodość". Owa metoda polegała na przeszczepie jąder małpy do jąder mężczyzny. Siergiej Woronow aka Serge Voronoff swoją koncepcję odmładzania ludzkiego organizmu opisał w wydanej w 1920 roku w Nowym Jorku książce “Life; a study of the means of restorin vital energy and proloning life”.
W praktyce własne pomysły realizował z powodzeniem w swojej klinice i równocześnie fermie szympansów na pograniczu francusko-włoskim, gdzie, jak informowała gazeta Światowid ( nr 10, 15.03.1930r.) “…wybitne osobistości, troszeczkę już podstarzałe, dyskretnie w towarzystwie Woronowa i jego małp kilka tygodni spędzają i potem wracają do ojczyzny odmłodzone…”. Zabieg jak można się domyślać nie był tani, dostępny jedynie dla bogatej elity. Wśród klientów sławnego wówczas lekarza byli m.in. przywódca Turcji Mustafa Kemal Ataturk oraz amerykański multimilioner Harold Fowler McCormic, prywatnie mąż Edith Rockefeller, impotent, który po zabiegu odzyskawszy wigor, rozwiódł się i ponownie ożenił z pochodzącą z polski artystką Ganną Walską (Hanną Puacz). Pannie młodej w karierze śpiewaczki operowej nie przeszkadzał brak talentu lecz bardzo pomógł majątek czwartego z kolei męża. Oboje stali się inspiracją dla Orsona Wellesa. Byli pierwowzorami głównych postaci z filmu “Obywatel Kane”. Madame Walska niedostatki wokalne rekompensowała barwnym i dostatnim życiem. Jej kolekcja mężów zawierała rosyjskiego barona, nowojorskiego endokrynologa, dwóch
amerykańskich multimilionerów, brytyjskiego wynalazcę "promieni
śmierci" oraz mistrza tybetańskiego buddyzmu. Poprzez dziedziczenie kolejnych fortun zasobność jej portfela pozwoliła na nabycie jaja Faberge należącego niegdyś do księżnej Marlborough Konsueli Vanderbilt. W owym czasie Ganna Walska była chyba jedyną na świecie osobą posiadającą tak drogocenny zestaw składający się z jajka Faberge znanego również jako Jajko Różowego Węża oraz jąder szympansa skrytych w mosznie męża.
 |
| Villa Grimaldi - siedziba doktora Woronowa |
W ZSRR pierwszymi beneficjentami przeszczepu małpich jąder byli Wiaczesław Mienżyński pochodzący z polskiej rodziny szlacheckiej oficer Stalina i szef OGPU (politycznej służby
specjalnej) oraz pisarz Maksym Gorki,
który ponoć po zabiegu powiedział: „Cudownie znowu czuć się młodym”. Kilka lat wcześniej w dramacie "Na dnie", twierdził, że "Człowiek, to brzmi dumnie".
Dymitr Szostakowicz będąc pod wrażeniem eksperymentów Ilji Iwanowa rozpoczął komponowanie satyrycznej opery pt. "Orango". Tytułowym bohaterem był typowy zachodni kapitalista, katolik, mąż kobiety lekkich obyczajów, który w wyniku Wielkiego Kryzysu traci majątek i cofa się w rozwoju
do poziomu małpy, którą żona sprzedaje do cyrku.
Kilka lat temu w archiwach w Suchumi odnaleziono notatkę, nad którą widniał podpis Iwanowa: “Hybryda rośnie szybciej niż ludzkie dziecko. W wieku 3-4 lat dysponuje niewiarygodną siłą. Jest nieczuła na ból i niewymagająca. Nade wszystko ceni sobie przyjemności i seks. Największą jej zaletą jest uległość i posłuszeństwo”.
W 1958 r. w Republice Konga złapano człekokształtną istotę poruszającą się na dwóch nogach o groteskowej twarzy i łysej głowie. Jego wygląd i zachowanie sprawiły, że określono go jako "Humanzee" ("Człopans"). Zauważono też, że Olivera (tak nazwali go właściciele) w swoisty sposób "interesują" kobiety, zaś małpy jakby mniej.
P.S.
W Szydłowcu jest kilku ciekawych milionerów zarówno wśród przedsiębiorców, jak i samorządowców. Większość z nich nadgryzł nieco ząb czasu, ale kilku, jak na swoje lata pozostaje w nadzwyczaj młodzieńczej kondycji. Być może powyższy tekst rzuca nowe światło na tajemnicę ich długowieczności ;).
0 komentarze: